Simone Blokhuis - CCXP en Mathilde Staarman - CCXP zetten zich in om maatschappelijke impact te maken door dakloze kinderen te helpen om een toekomst op te bouwen. “No child should grow up alone”.
Als je weet dat in Ghana 1 miljoen kinderen dakloos zijn op een bevolking van 29 miljoen, dan is er werk aan de winkel. Benieuwd naar de ervaring van Simone en Mathilde? Bekijk hieronder de indrukwekkende vlog over hun ervaring in Ghana.
Roàn Rolfes, Coördinator uitbesteding bij de divisie Schade & Inkomen van Achmea, staat elke ochtend op voor een goede kop koffie. Ze nam deel aan het "Train the Social Worker" assignment bij Maternity Africa in Arusha, Tanzania. Haar keuze voor het assignment werd ingegeven door haar ervaring als letselschadebehandelaar en de behoefte om effectieve communicatietechnieken toe te passen in een emotionele context.
Met haar sociale, flexibele en nieuwsgierige persoonlijkheid voelde ze zich als een wereldreiziger, klaar om nieuwe culturen te ontdekken.
Vanuit haar functie als Coördinator wilde ze haar communicatievaardigheden, empathisch vermogen en vermogen om snel te schakelen inzetten tijdens het assignment. Haar doel was om trainees nieuwe inzichten te geven over het bewuste en onbewuste brein, terwijl ze zelf ook hoopte te leren van hun ervaringen.
Het assignment was voor haar geslaagd als de trainees de training verlieten met nieuwe inzichten en vaardigheden. Ze wilde impact maken door communicatietechnieken aan te reiken die het onbewuste brein van anderen konden bereiken. Op deze manier maakte ze meer impactvolle gesprekken mogelijk. De trainees reageerden positief en pasten de theorie direct toe in hun eigen werk.
Tijdens het assignment leerde ze ook veel over het interculturele aspect. Ze realiseerde zich de hiërarchische cultuur in Tanzania en paste haar training aan om een vellige omgeving te creëren voor de trainees. Dit besef hielp haar bij het begrijpen van de dynamiek in haar eigen trainingen en hoe deze beïnvloed werd door hiërarchie.
Dit heeft haar trots, dankbaarheid en inspiratie opgebracht. Ze gaf trainingen over
communicatietechnieken die ze nog niet eerder had gegeven en leerde gaandeweg hoe ze haar aanpak kon verbeteren. De ervaring verrijkte haar dagelijks functioneren, zowel persoonlijk als professioneel en gaf haar zelfvertrouwen een boost.
Roàn Rolfes zou haar collega's zeker aanraden om deel te nemen aan een assignment. Het heeft haar geholpen om relaxter te worden en het leven met meer relativering te benaderen. Ze leerde dat niet alles altijd gaat zoals gepland, maar uiteindelijk komt het altijd goed. De waardevolle lessen kunnen alleen echt begrepen worden door ze zelf te ervaren.
Leonoor Ellen reisde voor twee weken af naar Dar Es Salaam, Tanzania, om bij CCBRT, een liefdadigheidshospital, te werken. Ze werkte daar op de marketingafdeling om de UX en algemene toegankelijkheid van de website te verbeteren. Haar doel was om haar creativiteit en improvisatievermogen te gebruiken en haar kennis van UX Research, UI design en haar vermogen om mensen en ideeën samen te brengen in te zetten.
"Voorafgaand aan het assignment hebben we in een paar overleggen contact gehad via Teams. Ik was erg benieuwd hoe het anders zou zijn ten opzichte van die gesprekken, en hoe je beeld verandert als je daadwerkelijk fysiek aanwezig bent", aldus Leonoor Ellen.
Gedurende de eerste week verzamelde Leonoor informatie via Google Analytics en UX Research om te kijken hoe mensen de website gebruiken. In de tweede week ontwierp ze nieuwe pagina's en betrok ze collega's uit Nederland voor andere aangrenzende expertises, zoals SEO.
Ze overwon interculturele verschillen, zoals de verschillen tussen Nederlandse en Tanzaniaanse manieren van werken. "Intercultureel is iets waar ik aan moest wennen: in Nederland zijn we altijd gericht op prestatie en performance, en verwachten we dat alles geregeld is en willen we dat dus ook zo snel mogelijk doen. In Tanzania zijn ze veel meer 'go-with-the-flow'."
Leonoor Ellen kon haar persoonlijke vaardigheden inzetten door echt contact te maken met de mensen bij CCBRT. Op professioneel vlak paste ze zich aan de situatie aan en besefte ze dat de situatie bij CCBRT anders was dan die bij Centraal Beheer. Ze maakte impact door haar kennisoverdracht af te stemmen op de situatie waarin ze zich bevond.
Leonoor kijkt terug op het assignment met indrukwekkende, respectvolle en warme gevoelens. Ze zou graag terugkeren naar CCBRT om de voortgang van haar werkzaamheden te bekijken. "Een assignment in een ander land, zeker een land zo ver van ons vandaan als Tanzania, levert je een rijkdom aan ervaringen op. Het verbreedt je blikveld en maakt de wereld groter dan die was.".
Holland Greentech Tanzania is actief in de tuinbouw en zet zich in meerdere Afrikaanse landen in om boeren te ondersteunen met producten zoals betere zaden, irrigatiesystemen, kassen en meststoffen. En biedt daarnaast coaching aan boeren. Dit alles vanuit de gedachte dat gezonde voeding aan de basis staat van de samenleving, iets wat Jan Taeke erg aansprak: ‘’Ik vind de manier van werken erg mooi, ze verkopen niet alleen een product maar helpen de boeren ook om hun productie te verbeteren.’’ We stelden hem drie vragen over zijn ervaring met dit assignment.
Vertel, wat heb je precies gedaan in Tanzania?
‘’Heel veel! Ik heb onderzoek gedaan naar waarom kleine boeren vaak geen financieringen krijgen voor investeringen en wat zij daarvoor nodig hebben om dit wel mogelijk te maken. Na mijn aankomst was het moeilijk om te bepalen waar ik zou starten omdat de vraag natuurlijk vrij groot is. Om te achterhalen waar het probleem precies zat ben ik maar gewoon begonnen met het bezoeken van boeren. Daaruit bleek dat boeren vaak een hele mooie visie op de toekomst van hun bedrijf hadden, maar dat het inderdaad vaak voor hen niet mogelijk was om financiering te krijgen. Dit terwijl investeringen in irrigatie of beter zaden de productie en daarmee het inkomen enorm kunnen verhogen. Vervolgens ben ik maar gewoon in de taxi gestapt en langs verschillende banken, overheidsinstellingen en financierders gegaan om het probleem te bespreken.Ik kwam erachter dat er bij financiering vaak gevraagd wordt om een flink onderpand. Vanwege de grote onzekerheid moeten boeren soms wel 125% van de lening als onderpand inbrengen. En hun boerderij zelf als onderpand inbrengen, is een te groot risico voor wanneer het misgaat. De laatste dagen van mijn assignment ben ik bezig geweest met het zoeken van organisaties die konden helpen bij het oplossen het probleem. Die blijken te bestaan! De Deense overheid heeft een organisatie die banken het onderpand geeft. Erg mooi, omdat je hiermee juist het lokale financiële systeem opgang helpt. Op die manier is er geen buitenlandse financiering nodig. Samen met deze organisatie is Holland Greentech nu een project voor een grote coöperatie aan het uitwerken. Ik heb niet de illusie dat het hele probleem nu opgelost is, maar als er een aantal boeren mee geholpen zijn, zou dat al heel mooi zijn. Daarnaast heb ik bij terugkomst in Nederland voor Holland Greentech een stappenplan en standaard financieringstemplate gemaakt die ze kunnen gebruiken om individuele boeren te helpen bij het verkrijgen van hun financiering.’’